آب شرب خوزستان؛ قصه ای پرغصّه!

اگرچه به دلیل خشکسالیای پیاپی و تغییرات اقلیمی شدید بسیاری از کشورها و ازجمله ایران عزیز با خشکسالی و کم آبی روبرو هستند که البته اقدامات متعددی جهت عبور کم تنش از این شرایط در کشور ما اندیشیده شده، لیکن در بعضی نقاط کشور از جمله استان خوزستان که بویژه در طول تابستان با دمای طاقت فرسای بالای 50 درجه روبرو است شرایط بسیار حادتر بوده و بویژه در بخش آب شرب و تامین آب خوراکی مردم، باتوجّه به تجارب تلخ تنش آبی سال گذشته، انتظار بود که تدابیر بهتر و فوری تری اندیشه شده باشد امّا با ورود به فصل گرما در خوزستان بنظر می رسد که کارهای زمین مانده در تاامین نیاز مردم بویژه در حوزه تامین آب شرب بسیار زیاد است و بطوریکه مسئولین آب و فاضلاب می گویند 900 روستا در استان خوزستان با تنش آبی روبرو هستند و اگرچه تمام مسئولین دلسوزانه در صدد رفع مشکلات هستند، امّا  در صورتی که بفوریت چاره اندیشی نشود بعید نیست که گرفتاری های سال قبل بخصوص در این مورد تکرار گردد.  ‌
 ‌ در حالی که 5 رودخانه از پرآب‌ترین رودخانه ها و حدود 30 درصد کل آب های جاری کشور در استان خوزستان جریان دارد و در چنین شرایطی تامین آب آشامیدنی سالم، کمترین انتظار و ظاهرا آسانترین کار، بنظر می رسد و با وجود اجرای طرحهای متعدّد آبرسانی در استان و دادن وعده های مکرّر برای تامین آب آشامیدنی سالم برای تمامی شهرها و روستاها و جمع آوری شیوه غیربهداشتی و توهین آمیز آبرسانی تانکری، سالهاست که بخش عمده ای از جمعیت استان در بسیاری از شهرها و روستاها، از این نعمت محروم بوده و با توجه به انتقال مکرّر آب از سرشاخه های رودخانه های استان، کاهش دائمی ورودی رودخانه ها براثر انتقال آب یا خشکسالی و افزایش روزافزون حجم آلودگی و فاضلاب ورودی به رودخانه ها، ‌امید خود را به تامین آب آشامیدنی سالم، تقریبا از دست داده اند، ‌به طوری که این مساله بعضا به عنوان یکی از عوامل مهاجرت مطرح می شود.  عدم موفقیت طرح های تسکینی متعدد، که علی‌رغم هزینه های سرسام‌آور نتوانسته است به حل ریشه ای مشکل منجر گردد و وعده های بلا اقدام مانده دولتهای گذشته برای تامین آب آشامیدنی نیز بر این ناامیدی و نگرانی و گلایه مردم دامن زده است، و چنان حساسیتی برانگیخته است که اینک موضوع طرح های انتقال آب از سرشاخه های رودخانه‌های جاری در استان به استان های دیگر، به یکی از عوامل تنش‌زا و خشم‌آفرین تبدیل شده است. اگرچه گناه تاخیر در تصمیم‌گیری و اجرای طرحهای آبرسانی به شهرها و روستاهای استان با وجود فراهم بودن همه امکانات، از مسئولین سهل‌انگار گذشته نابخشودنی و خسارات مادی و معنوی ناشی از چنین سهل‌انگاریهائی جبران‌ناپذیر است، امّا به هر حال اجرا و تکمیل طرحهای عظیمی همانند طرح آبرسانی غدیر و مانند آن در صورتی که بر صفحه کاغذ باقی نماند و حداکثر در زمان های پیش‌بینی شده برای اجرای طرح به بهره‌برداری برسد، می تواند ضمن پیشگیری از خسارات جاری و تامین رضایت مردم آب رفته اعتماد مردم به مسئولین را به جوی برگرداند. ان شاء ا... .
موسوی زاده
1401/3/23

 

برچسب ها : انتقال آب خشكسالی آلودگی فاضلاب