تجربه ای جدید در مقابله با بحران و آثار ترک فعل مسئولین!

در یک هفته اخیر بخشهای زیادی از کشورمان تحت تاثیر سامانه بارشی مانسون کشور هند قرار داشت که علیرغم هشدارهای قبلی و فراهم شدن آمادگی جهت دفع بحران، این پدیده خسارات و تلفات زیادی ببار آورد.
سامانه بارشی مونسون که عامل بیش از 80 درصد بارندگی کشور هندوستان آنهم در فصل تابستان است، بعضاً براثر عوامل تقویت کننده می تواند تا نقاط شرقی کشورمان نیز سرایت کرده و موجبات بارندگی شدید در این مناطق در فصل تابستان شود، امّا اگر عوامل تقویت کننده آن افزایش یابد، می تواند تا استان خوزستان نیز پیش بیاید و شرایط آب و هوائی استانهای مسیر خود را تحت تاثیر قرار دهد، همچنانکه یک بار در سال 87 و این بار در روزهای اخیر شاهد نفوذ این سامانه تا استان خوزستان بودیم.  ‌
تجربیات قبلی، پیش بینی ها و هشدارهای سازمان هواشناسی و تعامل نهادهای امدادی موجب شد که علیرغم شدت عمل این سامانه در ایجاد رگبارهای شدید و ریزش ناگهانی حجم زیاد باران و احیاناً تگرگ و وزش بادهای مخرب و رعد و برق و صاعقه، از شدت تخریب این سامانه در برخی از نقاط تا حدودی کاسته شود و طبیعی است که در همه نقاطی که تحت تاثیر این سامانه قرار گرفته اند شاهد بهره برداری از آثار مثبت این پدیده همچون تￃمین آب کشاورزی و افزایش ذخیره سدهای کشور، کاهش دمای هوا و مانند آن  نیز باشیم.  
‌دامنه سامانه بارشی مونسون اگرچه به خوزستان نیز کشیده شد و طبق پیش بینی ها می بایست شرق استان را تحت تￃثیر خود قرار دهد لیکن بعداً معلوم شد که این پدیده با تغییر مسیر پیش بینی شده بخشهائی از مرکز و غرب استان را نیز دربرخواهد گرفت و لذا از مردم مناطق مزبور خواسته شد که نکات ایمنی در مواجهه با این پدیده را رعایت کنند تا بفضل الهی عبور از این پدیده با کمترین عارضه میسّر شود.
تجربه جدید نفوذ سامانه بارشی مونسون هند به ایران یکبار دیگر نشان داد که حتی در بحرانهای طبیعی در صورتیکه مسئولین حقیقتاً باانگیزه خدمت صادقانه به میدان آمده باشند و مردم نیز حداکثر هم افزائی را در مقابله با بحرانها با خود و مسئولین داشته باشند می توان از بزرگترین بحرانها با حداقل خسارت عبور کرد. امّا همچنان که مشاهده شد این بار نیز آنچه افزایش خسارتها را موجب شد عدم توجّه به ایجاد زیر ساختهای لازم برای مقابله با اینگونه بحرانها و از جمله فراهم نشدن امکان اعلام هشدار بموقع سیل و طوفان بود. همچنانکه در برخی نقاط که با هوشیاری و از خود گذشتگی جوانان خبر سیل بمردم اطراق کرده در حاشیه رودخانه ها بسرعت اعلام گردید از خسارات و تلفات زیادی جلوگیری شد. حال اگر شبکه ملّی هشدار و پیش آگاهی سیل و طوفان که براساس ماده 26 قانون هوای پاک می بایست تا سال 98 ایجاد می شد وجود داشت می توان تصور کرد که امکان کاستن از خسارات و تلفات بچه میزان میسّر می شد و یقیناً سازمان های مکلّف به ایجاد این شبکه که در انجام این وظیفه مهم و حیاتی کوتاهی کرده و نیز دستگاههای نظارتی را که بی اعتنا به ترک فعل این سازمانها بوده اند باید ضامن این خسارات و تلفات دانست و برای چنین ترک فعلی بمحاکمه کشاند.
موسوی زاده
1401/5/9 

برچسب ها : بحران ترك فعل مسئولین سامانه بارشی