حلبچهِ مظلوم نسخهِ برابر اصل غزّه!

اگرچه  با جنایات جنگی اخیر نماینده استکبار غرب در منطقه، یعنی رژیم صهیونیستی، بر علیه مردم بی دفاع غزه و کرانه باختری، بنظر می رسد که سایر جنایات جنگی طول تاریخ بشر رنگ باخته باشند، لیکن هنوز هم تاریخ معاصر جنایاتی از این مدعیان دروغین حقوق بشر را به یاد می آورد که از اوج قساوت و وحشیگری ذاتی آنان حکایت دارد و امروز 26 اسفندماه یادآور یکی از فجیع ترین این جنایات است. جنایتی که توسط صدّام عفلقی و با تدارک و پشتیبانی همین دولتهای غربی، در سال 1366 صورت گرفت.‏ در این روز و روزهای پس از آن به دستور صدام ، 50 فروند جنگنده عراقی ، هر یک مجهّز به چهار بمب شیمیائی، به شهر آزاد شده حلبچه عراق حمله کردند و با فروریختن بمبهای خود، 5000 نفر را کشتند، 7000 نفر را به آسیبهای شدید شیمیائی دچار کردند و آب و هوا و مواد غذائی و زمینهای این منطقه را به مواد کشنده آلوده ساختند بطوریکه برخی آثار شوم این حمله ددمنشانه پس از سالها هنوز باقی است.
سلاح شیمیائی را که خطرناکترین و ناجوانمردانه ترین سلاح جنگی است اوّل بار حدود 250 سال قبل ، اروپائیان متجاوز برعلیه سرخپوستان امریکا، که ساکنان اصلی این سرزمین بودند بکار بردند. بعدها نیز این استعمارگران غربی و شرقی بودند که در جنگهای بین خود و نیز برعلیه استقلال طلبان کشورهای تحت سلطه ، از این سلاح مرگبار استفاده می کردند و علیرغم معاهدات بین المللی ممنوعیت کاربرد سلاح شیمیائی، هچیگاه خود را ملزم به رعایت این معاهدات نمی دیدند.رژیم صدام نیز که به پشتیبانی و به نیابت از کشورهای غربی جنگ را برعلیه کشورمان آغاز کرده بود بمحض احساس ضعف در برابر رزمندگان اسلام، بکمک غربیان و احتمالاً به تشویق و راهنمائی آنان، استفاده از این سلاح ناجوانمردانه و ممنوعه را در دستور کار خود قرار داد و از سال 1361(سال دوّم جنگ) بکارگیری سلاح شیمیائی را با سولفور موستارد(عامل تاولزا) شروع و بتدریج با همکاری وسیع و مستقیم امریکائیان و اروپائیان، به ویژه آلمان غربی، انگلیس و بلژیک آنرا با مواد خطرناکتر و کشنده تر تجهیز کرد.
بهنگام فتح فاو توسط رزمندگان اسلام در سال 1364 نیز صدام مذبوحانه کوشید تا ناتوانی و شکست خود را با بکارگیری وسیع سلاح شیمیائی جبران کند و پس از عملیات والفجر8 در سال 1366،در طول 20 روز ، علاوه بر شلیک حدود 7000 گلوله توپ و خمپاره حاوی مواد سمّی، هواپیماهای عراقی بیش از 30 تهاجم شیمیائی برعلیه هدفهای غیرنظامی انجام دادند که وحشتناکترین آنها بمباران شهر مرزی سردشت در 7 تیر 1366 بود.‏امّا آنچه وحشیگری و زبونی صدّام و اربابان تدارک کننده و پشتیبان او را کاملاً آشکار کرد و مدّعیان دروغین حقوق بشر را بیش از پیش رسوا نمود، استفاده گسترده از سلاحهای شیمیائی فوق العاده خطرناک برعلیه غیرنظامیان هموطن خود، در شهر و روستاهای حلبچه عراق بود. و این حادثه زمانی رخ داد که رزمندگان اسلام با درهم شکستن استحکامات و شکست نظامیان عراقی و در میان استقبال ساکنین این منطقه از عراق، در اسفند ماه 1366بخشهائی از خاک عراق را آزاد کردند و صدّام با وجود همکاریهای گسترده اطلاعاتی و تسلیحاتی غربیان و اعزام نیرو های زبده خود نتوانست از این پیشروی جلوگیری کند، لذا در اقدامی جنون آمیز و علیرغم مخالفتها و مغایرتهای قانونی، به اتکاء و پشتگرمی همان مدعیان دروغین حقوق بشر، فرمان بمباران شیمیائی ساکنان بی دفاع حلبچه و بخشهای آزاد شده اطراف آن را صادر کرد تا بخیال خود این شکست را جبران و از مردم بی گناه کرد انتقام گیرد.
 

برچسب ها : غزّه رژیم صهیونیستی سلاح جنگی